ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
آدم خوب ولی بی نماز و روزه ؟؟!!
اگر آدم خوبی باشیم و حق کسی را نخوریم، آیا خدا به خاطر نماز و روزه ما را توبیخ می کند؟
پاسخ:
اولا بزرگ ترین حقی که به عهده انسان است، حق خداست.
لا تُشْرِکْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ (۱۳ لقمان) به خدا شرک نیاور، بی گمان شرک، ستم بزرگی است.
انسان همه چیزش را از خدا گرفته، و ناسپاسی در مقابل کسی که وجود انسان از اوست و نعمت های بی شمار به انسان داده است، عمل زشت بزرگی است. ثانیا آن گونه ظلم بزرگ ناسپاسی در مقابل خدا ، کوچک شمرده شده است، نشان می دهد که ادعای رعایت حقوق دیگران در تصور بعضی، سخن چندان دقیقی نیست. و گویی تنها از بالای دیوار مردم بالا رفتن زشت شمرده شده است و ترک کردن آن، مساوی با خوبی پنداشته شده است. حال آنکه در نگاه اخلاق دینی حقوق دیگران بسیار گسترده است. مثلا اسلام معتقد است در اموال هر کس، سهمی برای فقرا وجود دارد. آیا سهم فقرا را کامل داده ایم؟ آیا کسی در همسایگی ما شب با شکم گرسنه سر به بالین نگذاشته است؟ یا حق دیگران صرفا مباحث مالی نیست. اگر سخنی گفته ایم که دیگری به ناحق رنجیده خاطر شده، یا در جمعی که استهزاء یا غیبت شده، از او دفاع نکرده ایم و ... همه به معنای کوتاهی در رعایت حقوق دیگران است. و از منظر اسلامی دایره حقوق برادر دینی آنچنان گسترده است که کمتر کسی می تواند کارنامه موفق در آن داشته باشد. و زندگی شهری امروز نیز ما را به بلیه هایی مبتلا کرده است که بسیار بعید است موفق به رعایت کامل حقوق دیگران شویم. از فرهنگ رانندگی گرفته تا فرهنگ آپارتمان نشینی و ... همه به گونه ای است که انسان ها حتی به صورت ناخواسته ممکن است انواع مزاحمت ها را ایجاد کرده باشند.